-
1 grace
[greɪs] 1. n ( REL)łaska f; ( gracefulness) gracja f2. vtto say grace — odmawiać (odmówić perf) modlitwę ( przed posiłkiem)
* * *[ɡreis] 1. noun1) (beauty of form or movement: The dancer's movements had very little grace.) wdzięk2) (a sense of what is right: At least he had the grace to leave after his dreadful behaviour.) wyczucie3) (a short prayer of thanks for a meal.) modlitwa przy stole4) (a delay allowed as a favour: You should have paid me today but I'll give you a day's grace.) odroczenie5) (the title of a duke, duchess or archbishop: Your/His Grace.) Jaśnie Oświecony, Ekscelencja6) (mercy: by the grace of God.) łaska•- graceful- gracefully
- gracefulness
- gracious 2. interjection(an exclamation of surprise.) O Boże!- graciousness
- with a good/bad grace
- with good/bad grace
См. также в других словарях:
nieść — 1. Dźwięk, głos itp. niesie «dźwięk, głos itp. rozbrzmiewa, rozchodzi się na znaczną odległość»: (...) wczorajszej nocy przed północą usłyszeliśmy rozpaczliwe wołanie o ratunek, a po wodzie głos bardzo niesie... K. Makuszyński, Szatan. 2. pot.… … Słownik frazeologiczny